شهید «علی‌اکبر دینکو» آرزو داشت پزشک شود اما با شروع جنگ تحمیلی به جبهه رفت تا از دین و ناموس و میهن خود دفاع کند علی‌اکبر سه بار به جبهه رفت و در اعزام آخر پس از رشادت‌های فراوان به شهادت رسید.

شهید وابستگی عجیبی به مادر خود داشت. همیشه در کارها حتی کارهای منزل کمک می‌کرد.

شهید امنیت «ابراهیم شیخ» در طول زندگی با برکت خود و از زمانی که دستان کوچکش توان کار کردن پیدا کرد در کنار پدر و مادر خود ایستاد و در جهت امرا و معاش آن‌ها کوشید.

شهید محمدباقر مسعودی در فرازی از وصیتنامه‌اش می‌نویسد: «در تاریخ اسلام، همیشه خون شهیدان آبیاری‌کننده درخت تناور اسلام بوده و است».

همرزم شهید غفور رضوی نقل می‌کند: «آن زمان که دشمن به این آب‌وخاک حمله کرد، غفور به ندای رهبر لبیک گفت و برای دفاع از این آب‌وخاک، راهی جبهه‌های حق شد تا جانش را با خدای خود معامله کند.»

«شهید علی گل رئیسی» با وجود اینکه دوران خدمت‌اش در جبهه به پایان رسیده بود از عشق زمینی‌اش به خاطر دفاع از میهن دست گشید و در جبهه ماند تا به فیض شهادت نایل گشت.

شهید «ولی الله استرآبادی» در وصیتنامه‌اش نوشت: پیام خون مرا همراه با عمل به مسائل شرعی و اسلامی به همه برسانید.

شهید براتعلی رجبی در فرازی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خوهرانم، شما همچون زینب (س) صبر و استقامت و شکیبایی پیشه کنید و فرزندان‌تان را چنان تربیت کنید که ادامه‌دهنده خط سرخ شهادت باشند.»

شهید کمی، به دلیل مشکلات فراوان نتوانست تحصیلات خود را به پایان برساند. به‌عنوان سرباز ارتش عازم جبهه‌های جنگ شد.

برادر شهید منتظری می‌گوید: مردم به وظایف خود عمل می‌کنند، اما انتظار دارند مسوولان به فکر مردم باشند.